Van Star Dojran, Macedonia naar Rodopoli Serres, Rodópolis, 62053, Griekenland

Eerst even wat uitblazen, en dan douchen, wat moet een mens nog meer hebben. Een wondermooi meer was het, een krachtige natuur met op de achtergrond, hoge bergen. Naar het eethuis en natuurlijk vis gekozen, karper uit het meer, op de gril klaargemaakt. Om duimen en vingers af te likken. Het is nu wel vroeger donker met het winteruur. Dan maar gaan slapen, in het zachte bed, als een blok viel ik in slaap. En natuurlijk heel vroeg wakker, het was nog maar 5:30 uur. Opgestaan en ik nam mijn tijd om alles klaar te maken. Voor 7uur was ik al weg. Ik had vandaag twee opties een tocht van een 20-tal km of 36km. Ik zal wel zien hoe ik mij voel onderweg. Ja Macedonië zal ik vandaag verlaten, en is mijn volgende halte in Griekenland. De grens was nog een 5 km. Een dag of 10 ben ik door Macedonië gestapt, een land dat heel hoge bergen heeft, en ook een prachtig natuur. Van het vuil moet ik niet meer zeggen. De mensen zijn vriendelijk, maar ze nemen toch een beetje afstand in vergelijking met Albanië en Slovenië. In de eerste wereldoorlog vochten ze mee met de Duitsers tezamen met de Bulgaren en Oostenrijkers…. Het is een vrij goedkoop land, de balans is wel positief voor mij. Ze zijn wel vrij streng en op hun hoede voor buitenlanders. De grens was dus een 5 km. Ik ging langs het meer, op een bepaald moment was de wandelweg geblokkeerd en moest ik een stuk terug naar de baan. Ik kon het al raden, het was de grenspost. Ik naar de controlepost, en gaf mijn pas af aan de politie van Macedonië. De pas werd door de computer gecheckt. Ge bent hier 10 dagen, waar hebt gij dan overnacht, vroeg hij. Oei, ik had maar twee overnachtingsbewijzen, ik gaf ze hem, en hij keek met een bedenkelijk gezicht…van is dat al? Ja dan moet ik mijne joker maar bovenhalen, ik liet hem mijn tekst lezen. Hij las dit aandachtig, en zijn gezicht veranderde in een glimlach, en knikkend vertelde hij het aan zijn collega's. Alles was ok zei hij, wil je een koffie vroeg hij, ja natuurlijk. En hij ging om een koffie, een viertal agenten kwam erbij staan, en waren duidelijk onderling aan het praten over mijn tocht. Een praatje gemaakt met hen. Ze gaven mij allemaal een handdruk, en wenste mij veel geluk. Amai, het is en blijft wel een toverboekje. Aan de Griekse grens ging het iets gemakkelijker. Even pas laten zien en ik mocht erdoor.

Nu ben ik in Griekenland en tenslotte Turkije. Het niemandsland tussen Macedonië en Griekenland was helemaal afgespannen met draad voor een extra beveiliging. Macedonië is niet tuk op vluchtelingen en beveiligd dan ook hun grenzen. Op deze grensovergang zijn er geen vluchtelingen. Al vlug kon ik terug afslaan, naar een pad of een veldweg. Alhoewel er weinig verkeer is op de baan, is dit een goede afwisseling. Het bleef waaien en de wind was koud en strak. De zon verschuilde zich dikwijls achter de wolken. Het was wel een mooie weg, met veel natuur en zichten. Maar ook hier soms hoopjes vuil, wel niet zo veel als die andere balkonranden. Maar het is nog maar mijn eerste uren, hier in Griekenland. Stilaan kwam ik aan op het eerste punt van 20 km het was 11uur, zodus dan kunnen de laatste 16km er maar bij. Ik kwam terug op de baan, maar het was niet zo druk, het bleef wel hard waaien met een koude wind. Juist na de middag dan toch wat zon, een beetje opwarmen en eten. Vis en brood, en een stukje mars. Nog een 8 km en ik ben er. Ik kreeg terug wat last van de bal aan de linkervoet. Een beetje tempo minderen, en af en toe stoppen om te drinken.

In het dorp Rodopoli euro's gaan ophalen En een rustpauze in een bar, en bestelde een thee. Het valt meteen op dat er meer cafés zijn. Ik wilde winkelen...maar siësta van 14uur tot 17uur. Ja dan maar verder naar hotel Konstantina, twee km verder. Daar aangekomen was alles dicht, wat nu, ik belde naar mijn broer Guy, of hij de nr. wilde opzoeken om te bellen. Dat deed hij onmiddellijk, maar na een tijdje zag ik iemand en die belde naar het hotel voor mij. Na een 10 minuten deed er iemand open…oef dacht ik aan een bed voor vannacht. verstodde. Het ware vandaag vele km en ik voelde mij wel moe. Vandaag 37,7 km (3632,4 km) Grtjs Leo