Van Hostel Crikvenica, te Crikvenica, Kroatië naar camping Kozica, te Sibinj Krmpotski, Kroatië

Ja die kilometers van gisteren, konden ook wel tellen, ik voelde het wel maar ik had nog wel reserve. Een lekker visje gaan eten, dat zijn een en al een pak vitaminen en energie. Veel vakantiegangers hier. Heb mij ergens gezet waar er nog geen volk zat. En op korte tijd was het terras van het restaurant bijna vol. Ik nam mijn tijd om te eten. Daarna ergens anders nog een slaapmutske, ja die 2000 km...mag ik toch wel een beetje vieren. Verstodde! Verder noch een terrasje met livemuziek. Ja en nu wordt het wel tijd om door te gaan...ik begon het te voelen. Er waren nog twee man op de kamer, het was 23 uur, en zij gingen nog uit. En ik…mijn bed in, vermoeidheid en ...ja het zorgde voor een snelle slaap. S, morgens een half uurtje langer blijven liggen. Die mannen heb ik niet horen binnenkomen. Er was er wel één van, die heel luid aan het snurken was. Mijn rugzak had ik al ingepakt. Ik was dus snel weg. Langs de kustlijn, de eerste kilometers dan toch. Onvermijdelijk ging deze omhoog en omlaag, minder hoog als gisteren, maar toch genoeg. De dorpjes liggen te schitteren in de baaien, aan de zee. Telkens ik een dorpje passeerde, was het toerisme duidelijk aanwezig. Verleidelijk die terrasjes, maar ik ging door. Ik kwam op een drukke weg en dat zag ik niet zitten. Een pad op en via een omweg terug de juiste richting. En of dat het een pad is met massa's stenen, en zeer oneffenheden, maar met ook prachtige panorama’s van de zee en omgeving...Natuurlijk ging het omhoog en omlaag. De zon scheen ongenadig, en zweten maar. Rotsachtig is de kust, met hierin en daar kiezelstrandjes. Soms moest ik wel langs een drukke weg. Dan is het opletten geblazen, met de toch wel smalle ruimten. Een smal pad ingegaan, na een honderd meter, helemaal overgroeid. Dan maar terug langs drukke weg. Dat is tegenslag, ik hoop dat dit niet te dikwijls gebeurt, maar daar heb ik mijn twijfels over. In een dorpje aangekomen, Klenovica, een terrasje mijn water was op, tweemaal een halve liter bruiswater besteld. Amai serieuze dorst...is dat nog iets van gisteren, verstodde. Bus terug gevuld voor de nog verdere 6 km. Eerst nog gestopt om iets te eten, brood met saucisse. …en water. Nog een dik uur in de brandende zon. Ik zoek zoveel mogelijk lommerde op, niet altijd mogelijk, zeker niet op deze drukke weg. En daar zag ik de camping Kozica, te Sibinj Krmpotski. Op naar de balie, genoeg plaats hier, camping heeft ruimte genoeg. En het ligt aan zee, straks zeker zwemmen. Liucia bediende mij, voor de inschrijving van de camping. Ze nam een foto van mijn boekje, en ook een foto van mij. Ze bewonderde mijn initiatief voor het goede doel. Mijn tent nog eens opgezet, en dan zwemmen in de zee. Rotsachtig en keien, het water was koud …maar een welgekomen verfrissing, dat heeft mij goed gedaan. Daarna douchen, en een wel verdiende pint...terwijl ik dit schrijf. Vandaag 28.2 km (2038,6 km) grts Leo
 
 https://www.youtube.com/watch?v=NtwF2D8TjU0