Van camping Kozica, te Sibinj Krmpotski, Kroatië naar camping Raca in Svetj Juraj, Kroatië

Niet iedere camping, heeft een goed sanitair, deze is wel dringend aan vernieuwing toe. Het camping restaurant is met de daaraan verbonden winkel wel ok. Heb er een steak gegeten. Een beetje blijven zitten met zicht op zee. De avond valt, de lucht is roze. Morgen terug volle zon. Een stevige wind kwam op, naar mijn tent. Ik had nog een jobke…mijn broek weer gescheurd, al de derde keer. Wat zeggen ze van die ezel? Naaien is precies niet mijn sterkste kant. En ook een paar kousen houden het ook voor bekeken, morgen doe ik ze nog een keer aan. Maar ik heb nog twee paar. Had eergisteren ook ander gelatine inlegzolen gekocht. En vandaag had ik een blein, ik zal nog een stuk van de inlegzool moeten knippen. Want dat is de boosdoener. Dit is mijn tweede blein. In het begin van mijn tocht en nu, niet erg morgen is dat hersteld. Ook een T-shirt vertoond al wat gaatjes, precies ne landloper, haha. Dorus (Tom Manders) zou gezegd hebben, er zitten 2 motten in men oude T-shirt! Lachend in slaap gevallen zeker…nachts wakker van hevige wind...een paar lijntjes bij gespannen voor de zekerheid. Naar het schijnt is in de streek gekend om zijn Bora (wind). Het was 2 uur, ja straks sta ik zeker op tijd op. Voor de zon, en voor de drukte van de baan. Heb daar wel een beetje schrik van...we zien wel. Rond 5:30 opgestaan, het was nog schemerdonker. Alles inpakken, is een routine. Ik hoorde de auto’s en vrachtwagens reeds razen over de weg. Er was geen alternatief, ik moet deze baan hebben. Het is nog vroeg, iets minder druk. Langs de rotsachtige kust, in de verte nevelig zeewater. Ik liep zo ver mogelijk langs de kant. Normaal moet ik tegenliggend lopen, zodat ik de auto's kan zien. Maar daar was geen plaats genoeg. De rechtse kant was meer plaats, met regelmatig een parking. Op en neer door de grilligheid van de rotsen. Aan het geluid kon ik horen dat er een vrachtwagen kwam aangereden. Dat stopte ik en wrong mij zoveel mogelijk aan de kant. Een paar fietsers passeerden...ja dat is nog gevaarlijker. Een splitsing zorgde voor minder verkeer. Ik kon dus meer ontspannen lopen. En in de dorpjes af en toe een terrasje. Wat brood en een beetje eten. Het was nog maar 9 uur en nog maar 6 km te gaan. Dan nam ik mijn tijd en stopte regelmatig om van mijn bus te drinken, kijkend naar de zee, en de bergen. Het was bijna 11 uur dat ik op camping Raca in Svetj Juraj aankwam. Sandra schreef mij in en ik kon mij instaleren. Ze schreef ook de gegevens van de reislogger op. Een kiezelstrand, en de zee in, lekker koel verfrissend. Om 13 uur een welverdiende siësta. Vandaag 21.2 km (2059,8 km) grts Leo