Van Serres, Griekenland naar Nea Zichni, Griekenland

Het was gisteren weer een lange tocht. Dat voelde ik dan ook. Aan de receptie, liet ik het boekje lezen, de juffrouw las het, maar ze keek mij aan met ogen van…en dan. Ja het kan niet altijd positief zijn. Ik vond ze vrij stuurs, maar ja dat is misschien wel een vooroordeel. Het douchen heeft mij deugd gedaan. Ik moest enkel nog winkelen, want mijn voorraad is volledig op. Gelukkig was dat niet ver. Ik was van plan om op de kamer te koken. Maar recht erover was een eethuisje, ik zal daar straks wel iets gaan eten. En nu lui gaan liggen op bed, en bekomen van de dag. Rond 18 uur, ik naar overkant om iets te gaan eten. Ik kreeg de kaart, en wat zag ik, het is een pizzeria, amai. Maar ik bleef toch zitten. En bestelde pizza van de chef, was niet slecht, maar de volgende keer geen sla ik de pizza wel over. Nog een terrasje en terug naar mijn kamer om mijn dag verslag te schrijven…maar ik viel in slaap. Ik schoot wakker en schreef verder aan mijn verhaal. Daarna nachtrust, welverdiend vond ik van mezelf. S, morgens eruit en klaar maken voor een nieuwe dag. Ik verwacht weer een lange dag van rond de 30km. Een goed ontbijt en stappen maar. Ik bekeek de route en zag dat er vandaag veel groten banen zijn. Hier en daar zal ik dan ook mijn route moeten aanpassen, om zo veel mogelijk het druk verkeer te mijden. Links een bergketen en rechts alles plat, toch ging de weg wat golvend door de vallei. Nog altijd passeerden volgeladen wagens met hopen witte katoen. Vandaag weet ik ook niet waar ik ga slapen waarschijnlijk zal dat in het wild zijn. De Grieken rijden hard op de baan, ik was telkens blij dat ik even van de baan af kon, via een alternatieve weg. De weg vol braambessenstruiken, maar te dicht bij de baan om ze op te eten. Mijn vrienden waren er ook.... ge weet wel wie...waf waf, grom grom...verstodde. Ik zie al een bord met Kavala, een stad waar ik binnen drie dagen zal zijn, en ook daar de ferry zal nemen naar Lesbos. Een middagstop, ik neem mijn tijd om te eten en te drinken, brood met smeerkaas...haha...en ik had ook een cola in mijn rugzak gestopt, en die was nog zeer fris. Nog een 10-tal km, en dan zal ik uitzien voor een slaapplaats. Ik ga op een rustig tempo verder, om zeker niets te forceren. De pijn aan mijn voet is nog niet volledig weg, uitkijken dus.
Een auto stopt en vraagt naar waar ik ging, hij bood mij een lift aan, die ik weer beleefd weigerde. Nog een vijf km, nog eens drinken en wat rusten en terug weg. Ik naderde een bos, en ik kon stilaan uitkijken naar een plaatsje. De rand van het bos was uitstekend, achter een heuveltje volledig verscholen. Voilà hier ga ik overnachten, tent opstellen en platte rust... …zzzzzzz! Vandaag 31,3 km (3726 km) Grtjs Leo