Rust (Baal) dag in Demir Kapija, Macedonië 29-10-2016

Hallo, vandaag letterlijk en figuurlijk een baaldag. Gisteren, voor het eten, eerst naar bankcontact, geld ophalen. Het was al donker, en slecht verlicht. Ik drukte mijn code en het bedrag. Waarschijnlijk verkeerd gedrukt. Er kwam driemaal een geluid, ik dacht het geld zal wel komen. Maar ik had eigenlijk mijn kaart terug moeten nemen, maar mijne euro viel te laat, de machine slikte mijn bankkaart in. Wat nu dacht ik, ja naar binnen bij de apotheek, waar het apparaat stond. De juffrouw kon mij niet helpen, maar ze belde toch naar de verantwoordelijke van de bank. Nee zei ze, de kaart wordt teruggestuurd naar België, u moet contact nemen met uw bank. Ja daar sta ik dan. Gelukkig had ik nog een visa kaart...die hield ik voorlopig nog in mijn zak..verstodde. De eigenaar Alex van het hostel nam contact met de bank, maar kreeg hetzelfde verhaal. Misschien bellen naar het dichts bijzijnde filiaal, on het te vragen. Maar dat is iets voor morgen alles is nu toch gesloten. Dan toch nog iets gaan eten, ik had nog wel wat geld. Gaan slapen met de onzekerheid, of ik morgen terug kan vertrekken. Normaal nog twee dagen en ik zit dan tegen de Griekse grens. Ok zei ik, dan neem ik morgen maar een baaldag. Misschien heb ik dan mijn kaart terug. Gelukkig heb ik mijn visa nog. In slaap gevallen met bankkaarten voor mijn ogen. Ik was zeer vroeg wakker, geen goesting om op te staan. Maar ik kon niet blijven liggen. Sorteerde mijn rugzak, nog maar eens. Ik moest tot 9 uur wachten voor verder nieuws. Alex kwam naar de bar en belde naar de bank. Geen oplossing de kaart wordt volgens procedure naar België gestuurd. Ik bedankte Alex, hij ging vandaag klimmen met een paar Duitsers. Dan heb ik tegen mijn goesting mijn visa maar gebruikt om wat geld af te halen. Het stadje is klein, ik was er direct door. Normaal zou ik aan de Griekse grens een rustdag nemen. Maar dat zal niet doorgaan...of misschien wel, als het mooi is, eigenlijk komt een dag meer of minder er niet meer op aan. Ik zie wel als het zover is. De mensen zijn hier nu, en ook de voorbije dagen, hout aan het klieven en stapelen van hun voorraad hout. Ze stoken hier veelvuldig met hout, je ruikt het ook, bij het doorwandelen tussen de huizen. Overal zie je stapels hout. Ook hebben ze meestal een voorhofje en achter hof, die beplant zijn. Druivenranken, bloemen, fruitbomen en groenten. Hier en daar stijgt er rook op, zee stoken hun eigen raki, house-made, verstodde! Morgen zal ik waarschijnlijk iets meer dan 30km doen...de volgende dag rest er dan nog een 25km. Griekenland wenkt stilaan. Grtjs Leo

   Zie deze link: MACEDONIAN CAMPAIGN, 1915 -1918