Van OSP 20, 6275 Črni Kal, Slovenië naar Sportska ul. 3, 52420, Buzet, Kroatië

Er is geen schade aan mijn tent, wel nat erbinnen, maar ik ben daarmee niet alleen. Nog andere kregen water binnen. Alles eruit en hetgeen nat is laten drogen in de wind, die vrij stevig stond. Het zijn enkel het plastiek en de poncho die ik beide als onderlaag gebruik, binnen de tent die hangen te wapperen in de wind. Familie van Drago (gisteren schreef ik Draga maar het is Drago) wisten te zeggen dat een plaatselijke krant mijn tocht vermelde, van België naar Turkije. Hij kon niet meer aan deze krant geraken. Waarschijnlijk heeft iemand dit doorgegeven aan die krant. Mijn eten klaargemaakt, en links en rechts nog een praatje. Veel Duitsers en fransen. Een Duitse fietser uit noord Duitsland, kwam van Macedonië via Albanië en Bosnië hier terecht. Dat is ongeveer de richting dat ik uit moet. Tijd om, te gaan slapen het is bijna 22:30 h. Het is druk op deze camping, en ook een aantal honden, die elkaar begroeten met geblaf en gegrom…dat beloofd voor deze nacht. Binnen mijn tent was het terug wat droog. Mijn laatste nacht in. Slovenië, morgen naar Buzet in Kroatië, het weerbericht melde voor vrijdag slecht weer. Morgen nog zon en s ‘avonds onweer. Oorstoppen in en slapen. En ...de honden gaven s ‘nachts afwisselend een concert, mijn oor topjes in en lustig mee snurken, verstodde! Ik was op tijd wakker na een rumoerige nacht. Opbreken en weg. Normaal veel macadam en vandaag rond de dertig km. De start was al direct terug omhoog, langs een niet te drukke weg. Na een 17 km zou ik in Kroatië zijn. Na een 8 km zag ik een pad dat ook de goede richting uitging op mijn gps, afslaan dan maar. Het ging richting Hrastovljah, een dorpje met een kasteel. Het pad ging naar beneden. Dat is raar een kasteel ligt toch altijd hoger. En daar steeg het dan omhoog en omhoog, weer een goed pad gekozen Leo. Ik was omgeven van de bergen, ik zat in soort van soepkom, met in het midden het dorp en kasteel, en ja op een berg! In het dorp bleef ik het pad volgen dat van de baan heen ging. Eerst naar beneden tot een 200 meter hoogte en dan...ge kunt het al raden naar boven om uit de soepkom te geraken. Dat was werkende dag, telkens ik dacht ik ben boven, ging het verder omhoog. Blijkbaar wil Slovenië mij niet zomaar laten gaan. Kletsnat, ik kon alles uitwringen, zo kwam ik boven. Op een hoogte van 520 meter en ik kwam eigenlijk op een plateau, om in hetzelfde jargon te blijven, met een uitgestrekte vlakte. Daar moest ik kilometers door en begeleid door een horde zoemende vliegen rond mijn hoofd. Op het einde ging het naar beneden, richting Kroatië. En dat was niet simpel, dit pad werd niet veel belopen. En was soms overwoekerd en met onderliggende stenen, en steil naar beneden. Het kwam op een baan uit in niemandsland, rechts was Slovenië en links Kroatië. Links dus, op de weg, aan de grenscontrole van de politie. Paspoort, vroeg hij in het engels, van waar kom je...van “België “zei ik. Nee zei hij, passeerde je de controle in Slovenië. Nee ik kom van een bergpad, en passeerde daar niet. Naar waar ga je, naar Turkije. Ik legde uit wat ik deed. Hij staarde mij aan en zei, dat is nog ver, hier is je paspoort en sretan put (good trip vertaalde hij in het engels). Die man zijn ogen had je moeten zien. Ik verder langs de weg nog een 6-km langs de baan. Alez vooruit nog een 3km en dan ben je er. En daar zag ik het stadje Buzet, en die heeft nog een verrassing voor mij, als een welkom in Kroatië. Het lag op een hoogte, weer klimmen geblazen, mijn laatste slok water...de vermoeidheid is nu wel voelbaar, zeker de laatste km, drukkend warm en omhoog. Eindelijk aangekomen in het motel Sun Sport dat ik ervoor al geboekt heb. Ik betaalde in € en kreeg in kuna terug, dat was ik wel vergeten! Het betaalmiddel is hier nog altijd kuna’s. Vandaag 29,7 km (1917,3 km) Grtjs leo

PS. Slovenië is een ongelofelijk land, met zijn mooie natuur, en behulpzame en vooral ook zeer vriendelijke mensen! Hier kom ik zeker nog terug!