Extra dag 18-11-2016 in Eceaban,Turkije

http://www.yeniakit.com.tr/haber/63-yasinda-39-bin-kilometre-yurudu-235917.html

http://www.sondakikaturk.com.tr/yasam/leonardus-vercauteren-63-yasinda-3-bin-900-kilometre-yurudu-h13061.html

http://m.haberler.com/savaslara-dikkati-cekmek-icin-3-9-bin-kilometre-8971676-haberi/

Zoals belooft hier het vervolg van gisteren van mijn aankomst. Ik werd dus ontvangen ook door de burgenmeester van Eceabat, en met veel handgeschut. De camera's bleven draaien. Van de Turkse-Australische-Nieuw-Zeelandse associatie, kreeg ik een herinneringsplaat aangeboden. Van de universiteit van Canakkale, een boek over de oorlogsfeiten daar en een vlaggetje. Van de burgenmeester, twee vlaggen om af te geven aan Nieuwpoort en Ieper. En een gedenkplaatje, ook ging hij spontaan in zijn broekzak en gaf me een handgemaakt kralenketting of een tasbih. Ondertussen werden er gefilmd en foto’s genomen. Dan werden we ontvangen op de burgemeester zijn bureau, en melde hij dat ik drie nachten in een hotel kon verblijven als eregast van de gemeente. Van al die gebeurtenissen stond ik wel versteld, en ja ik werd er emotioneel van. Wat gepraat over mijn reis, en daarna een interview. Ja met mijn weinig Engels lag dat wel een beetje moeilijk. Maar ik werd wel goed geholpen. Nog wat foto’s, uitwisselen. De burgemeester had de politie opdracht gegeven om mijn rugzak te dragen en mij naar het hotel te brengen... verstodde. Een politieman zegde tegen mij trots, Eden Hazard, en noemde nog een paar Belgische voetballers. Aangekomen in het hotel, even uitblazen en bekomen van de emoties. Amai dat was hier geen ontvangst zeker, ongelofelijk hoeveel respect ze toonde voor mijn tocht. Rustig een douche en gauw iets eenvoudig gaan eten, een Turks stoofpotje…en het smaakte. Terug naar hotel, en ze belde mij op dat ik morgen om 10uur de ferry moet nemen terug naar de overkant in Canakkale. Ik was uitgenodigd om de rector van de universiteit te ontmoeten. Ok zei ik, ik moest mijn plannen dan aanpassen. Normaal ging ik op het schiereiland het oorlogsmuseum bezoeken, en ik kreeg een chauffeur met auto van de gemeente om deze te bezoeken...precies een minister verstodde. Moeilijk in slaap geraakt na deze momenten van de dag. Ik ben er dus na al die maanden in mijn opzet geslaagd…zzzzz

Opgestaan, ontbijten, en om 10 uur de ferry. Aan de overkant wachtte Niyazi Adali mij op, nog even een thee en dan met een taxi naar de universiteit. Daar werden we ontvangen door prof Dr. Suha Ozden rector en prof Dr. Ahmet Erdem rector, er werden handen geschud en foto’s genomen. Zij hadden ook een geschenkje voor mij, een bord met het paard van Troje, vlakbij op een 30 km was de oude stad Troje en een archeologische opgraafplaats. Zij raadde mij aan deze site te bezoeken, ok zei ik. En ze zorgde voor een auto met chauffeur, en een gids die mij zou begeleiden. Hudou Suhercan heette hij. Hij moest nog vier jaar studeren dan was hij master. Voor het vertrek naar Troje, nog verder gepraat met de rectoren en Niyazi. Ze waren zeer geïnteresseerd, en stelde vele vragen over mijn tocht. Ze schreven de gegevens van mijn reislogger op. Dan naar Troje met de chauffeur en de gids. Kreeg een goede rondleiding. Troje is een zeven keer verwoest en telkens terug herrezen, nu zijn er constant opgravingen die vele dingen blootleggen. Op de site kwamen we ook Huhou zijn leraar tegen, prof Rustam Aslam die een groep van Grieken begeleiden, hij had gehoord van mijn tocht en gaf mij spontaan een boek over Troje. Er werden foto's genomen ook de Grieken wilde mee op de foto met mij…precies een filmster haha. Het was een zeer interessant bezoek, wij terug naar Canakkale en we bezochten het archeologisch museum, gratis dan nog. De chauffeur wenste mij nog proficiat, en Huhou liet mij nog de winkels zien. Ik moest een leesbril kopen en wat andere kleren. Ik bedankte hem voor zijn uitleg en gezelschap...en ging op de shopping. Bril gevonden, en een klerenwinkel binnen, ze vroegen mij van waar ik kwam, ik had natuurlijk mijn boekje mee...en ze wilde een foto een selfie. In een andere winkel nog twee truien gekocht. Niyazi had gevraagd om voor ik de ferry terugnam eerst langs zijn hotel te komen...dat deed ik dan. Hij troonde mij mee naar een eethuis en trakteerde mij op Turks eten. Hij begeleide mij naar de ferry en ik bedankte hem hartelijk voor dit ongelooflijk ontvangst. Hij gaf mij nog de raad om morgen bij de burgenmeester langs te gaan en als er iets is moest ik bellen. Een zeer stevige handdruk en met de ferry terug naar de overkant......wat een mooie dag vandaag, al die indrukken moet ik weer verwerken. Grtjs leo