Van Durres, Albanië naar Kavajë, Albanië

In een klein eethuisje nog iets gaan eten. Steak en frieten en salade. Een zwaar onweer brak uit, met bakken viel de regen uit de hemel. Het waren zeker geen bakken bier, verstodde! Tussen de vele regendruppels terug naar het hostel. Daar nog een pint gedronken met een Australiër, we hebben nog goed gelachen met die man, hij trekt ook door Albanië maar niet altijd te voet. S'morgens om 6:30 eruit. Ons klaargemaakt en weg waren we. Het zijn wat minder km als de vorige dagen. De stad ontwaakte ook, en we liepen door de straatjes richting zee. Daar liep een autoloze weg die we een paar km volgden. Daarna liepen we op het zandstrand tegen de zee aan. Bijna heel deze kustlijn was bebouwd. Vele hotels en eethuizen. Een klein beetje toerisme was er nog met hier en daar een moedige zwemmer. We zitten hier dus in het toeristisch gebied. Ook de begoede Albanezen wonen hier. Het was ook heel zwoel weer. Constante zweten en plakkerig. Op de middag wat eten gekocht! Het was tijd om te eten en te drinken. Daarna verder, het viel ons op dat er veel deksels verdwenen zijn op de weg…waarschijnlijk meegenomen voor oud ijzer. Toch uitzien dat we niet in zo’n put trappen. Een drietal km werden we nogmaals aangesproken door Albanezen die op een terras zaten. Ze boden ons een pint aan na het vertellen van mijn verhaal. We gingen verder voor de laatste 3 km, onderweg vroegen we aan politie naar het hotel. Maar we kregen een onduidelijk antwoord. De gps dan maar laten zoeken. Hij loodste ons op een weg waar we niet onmiddellijk het hotel zagen. We vroegen het aan een bewaker van de post, en wees ons de weg. Daar gekomen werden we ...ja toch omringt door Albanezen die ons wilde helpen. Na een tijdje was het ok en hebben een kamer geboekt. Een Amerikaan begroete ons ook, hij werkte voor Peace Corps een organisatie die hulp biedt op economisch vlak en ook toerisme. Vandaag 25,3 km. (2992 km) Grtjs Leo en Johan.