Van camping Riviera in Lezhë , Albanië naar Laç, Albanië

De spaghetti heeft gesmaakt gisteren, met natuurlijk ook een glaasje wijn erbij, en een koffie met chocolade en een koekje. Er was weinig volk op de camping, een mobilhome en een Duits koppel met moto. Hopla de tent in en slapen. S'nachts wakker geworden van hevige windvlagen maar het bleef wel droog. Om 7 u eruit en zelf ontbijt klaargemaakt. Rond 8 uur waren we weg. Eerst een stuk baan en dan een landbouwweggetje. Ook de landbouwers waren vroeg op en bewerkte hun velden. Recht de zee weinig zicht daarop, en links de bergen die hoger werden naar het binnenland toe. De kinderen en bevolking werden her en der op de landwegen opgehaald en afgezet door busjes. Op de wegen ook toeterende auto's, om ons te groeten. En regelmatig sprak de bevolking ons aan naar waar wij gaan en van waar wij kwamen. Ze vroegen meermaals of wij van Italië kwamen. Dikwijls zegde ze dat ze daar werkte of gewerkt hebben of er zullen werken. Italië is dan ook maar over te steken per schip. In een dorpje kwamen we Redo tegen een Albanees die perfect frans sprak. Hij woonde in Dinant en werkte in het Abdij van Maredsous aan de maas. Hij was op vakantie, zijn moeder gaf ons een turkse koffie een glas water. Een man aan de overkant vertelde ons dat hij ongeveer 20€ per werkdag verdiende, met laswerken en herstellingen. Na deze stop, Redo en zijn moeder bedankt voor de koffie en verder. Aan het einde van het dorp in een grote draai een domein omgeven met hoge pinnentjesdraad en daarachter een hoge muur, met gewapende mannen erop. Het was een gevang met ook verschillende wachttorens van lang geleden. Voorbij deze gevangenis moesten we via een lange brug over een rivier. Het was reeds middag, tijd voor de lunch. Op een dorpsweggetje uit de zon...brood met fetakaas. Een man gaf ons een granaatappel en bood ons water aan. Een kort praatje en hij was weg. Veel jongeren spreken ons aan in het Italiaans of Engels. Van de dorpsweg naar een lange landweg met stenen en putten en bulten. Onderweg nog een schaapsherder, die ons ook aansprak. We namen een foto van hem en hij zegde...internet, facebook dat was wel grappig. Hij bood ons water aan uit zijn fles. Verder dan maar, via een kleine omweg, na de grote baan te hebben vermeden kwamen we aan op onze bestemming Hotel Toscane te Lac. Vandaag 26,7 km (2894,7 km) Grtjs Leo en Johan