Van camping Les Lupins, Seppois-le-Bas,Frankrijk naar Camping Au petit port de Huningue, Frankrijk

Gisteren nog voetbal gezien en ja, de Belgen hebben verloren. Jammer maar Wales was de betere ploeg op het veld. Dat was duidelijk. Volgende keer beter zeker? Ik ben dan maar gaan slapen, om morgen de laatste etappe te doen in France. Zal de wekker op 5:30 zetten, want het is een lange stap dag rond de 35 km of meer. De sterren fonkelen aan de hemel, denkend tot hier ben ik al geraakt…en viel in slaap. Plots kletterende regen als een tamtam op het tentzeil. Terzelfder tijd het geklepper van de ooievaars met hun snavel maakte ze zulke geluiden. Alsof ze de regen ook wel beu zijn. En het bleef stevig regenen, daar gaat mijn planning...beter verder slapen. Om 7u was het nog aan regenen, ik kwam tot de vaststelling dat er water via het grondzeil binnenkwam, nochtans er ligt onder de tent een dubbel plastiekzeil, om water tegen te houden. Het werd later en later...ik overweegt om een dag extra te blijven…het werd al 8:30…, hupla gedaan met redeneren., de regen was gestopt, maar het bleef wel zwaarbewolkt. Uit mijn natte tent, en er stonden zowaar plasjes in mijn tent, ik gebruikte mijn poncho als onderzeil, en die was zeiknat, en ook de onderkant van mijn slaapmatje. Mijn tent was precies een badkamer “haha”. Beslissing was genomen weer of geen weer den boel nat inpakken en hopla. Tent weg, en plastiek grondzeil…en daaronder was het droog. Ja natuurlijk de afloop van het tentzeil liep op de plastiek die dan de tent binnendrong, wat dom van mij niet te kijken of de plastiek niet zichtbaar was…maar ja ik dacht aan die sterrenhemel. Dus om 9:20 vertrokken, ik zet er een stevige tred in...een steekje in mijn kuit. Oppassen, en terug naar eigen tempo. De route ging langs vele dorpjes, met hun mooie gekleurde typische huizen. Beekjes en landerijen passeerde ik, met volle aandacht voor de regenwolken, alsof ik ze de baas wil zijn. Maar voorlopig zijn de weergoden mij goed gezind, dreigend en afwachtend. Mooie vergezichten, met in de verte Zwitserse hoogte die zwaarbewolkt was. Er stopte ook een paar auto’s. Om me een lift te geven. Mijn uitleg om te voet te gaan, de duim ging omhoog. Ook een jonge man sprak mij aan, hij riep Santiago De Compostella, ik zei non Turkije. Hij kwam naar mij toe en herhaalde Turkije. Ik legde hem mijn project uit en gaf hem het adres van mijn reislogger. Hij schudde mij de hand en zei “good luck”. Hij zegde me terzijde ook, ik heb de GR 20' gedaan in Corsica.... ik ook zegde ik...hij wuifde mij uit. Aangekomen op de Camping Au petit port  de Huningue bij Bazel. Het boekje boven, en kreeg een reductie. Heb voor twee of drie nachten geboekt. Alles eerst laten drogen, douche ....pizza gaan eten ...en ja het is een Italiaan. Vanavond voetbal Italie-Duitsland.Vandaag 37.3km (944,7 km)