Van Budull, Albanië naar hostel Durres, te Durres, Albanië

Vandaag zaterdag en een andere maand. Eli Kaziu een jonge man van iets meer dan 20 jaar hielp ons met het opstellen van onze tent . En we bedankte hem nog voor de plaats dat wij mochten gebruiken. Eli zijn zuster maakte koffie voor ons, en stond er ook op, om voor ons het eten klaar te maken. Eli Kaziu nam ons eten mee, en we kregen het terug opgediend. Hij werkte in een schoenfabriek. Hij zei ook dat het in de bar niet zo heel koos is…en die indruk hadden we ook. Hun moeder en de dochter kwamen erbij. De vader zou morgen terugkomen van zijn werk, hij begroeten ons via gsm. Na een praatje gaan slapen. S'morgens wakker en het was heel vochtig van de dauw. Eli kwam ons nog groeten. Het was zaterdag en toch moest hij werken. Ook de dochter ging weg. De moeder keek naar het inpakken van ons materiaal, alsof ze dit voor de eerste maal zag. Gegroet en weg wezen... direct naar boven, een alternatieve weg in plaats van de grote baan. Natuurlijk kregen we op een hoogte van 200 meter, zeer mooie fotogenieke panorama’s. Het was middag, en het was de moment om een stukje te eten en drinken. Het is ook zo dat er de voorbije dagen regelmatig kinderen ons volgde...en vroegen ons vanwaar we kwamen. Belgica zeiden wij en ze riepen “hallo, hallo, hallo” zo ging het meermaals ook van de volwassen personen.

Wij zijn er zeker van dat er in deze kleine gehuchtjes zeer weinig wandelaars gepasseerd zijn. De mensen zijn vriendelijk en ook wel nieuwsgierig. Vandaag ging het een lange dag worden dat wisten we. We gingen soms rond om de hoofdweg te vermijden. Het verkeer was te druk door de voorbijrazende auto's. Soms kon het niet anders en waren we op onze hoede. De wegen zijn op vele plaatsen in slechte staat, zeker de secundaire wegen, met bulten en putten en heel de stukken zand en keienwegen. Onderweg soms wegenwerken, ze maakte dan de cement manueel met hun schoppen. Een ander moment zagen we iemand, ongebluste kalk scheppen in een grote bak met water. We mochten geen foto nemen. We stonden verbaast te kijken, dit is middeleeuws. Wat een toestand zegde we tegen elkander.

Wij dan verder, en onderweg werden we aangesproken door Armelin Remata. Hij runde een moderne zaadhandel en tuinproducten enz. Hij nodigde ons uit op een koffie. We praten wat met elkander over het leven in Albanië en zijn reizen in Europa. Onze kritiek was vooral het vuil op de wegen en velden. Daar wou hij niet direct over praten. Onze koffie uit en verder. Ik moet jullie nog vertellen dat we vandaag ook een dorpje Preze passeerde dat kraaknet was, en zeer goed onderhouden. Het is ook een historisch dorpje met restanten uit de middeleeuwen. Hier is waarschijnlijk een beleid van properheid. Het kan dus. Op naar Durres ook een historisch stad met romeinse roods en resten. We zouden naar hostel Durres gaan. Het was nog een lange weg, regelmatig stoppen om te drinken en soms ook een stop in een bar voor een bruiswater. Telkens hadden we veel bekijks. In de buitenwijken van de stad moesten we een serieuze omweg maken. Wij wisten nog niet dat we de verkeerde richting gingen. We moesten over de brug van een autostrade en linksaf richting stad. Dit langs een brede gracht met regelmatig hopen vuil. Langs deze weg ook huizen van mensen die er wonen. De weg was ook zeer moeilijk berijdbaar. We passeerde ook een soort van tentenkamp waar er mensen letterlijk moeten overleven. Dit is een emotionele schok voor ons. Hoe mensen zo moeten leven. Ik kan je verzekeren dat we op onze tanden moesten bijten. En toch bleven de mensen vriendelijk en behulpzaam bij het vragen naar de weg. Ondertussen was de batterij van mijn smartphone uitgevallen. Wij waren totaal verkeerd gelopen en vroegen regelmatig de weg. Alzo kwamen we uiteindelijk op een plein, in het centrum van de stad. Hetgeen meteen opvalt is de properheid en het goede onderhoud, fel in tegenstelling met de buitenwijken van de stad. Op het plein waren er verschillende mensen bezig met ons de weg te wijzen. Ze wisten het zelf niet goed en plots zag Johan een bord met de aanduiding Hostel Durres......oef we zijn aangekomen. Het was bijna 7 uur en het werd al donker. Het was een zeer lange en bewogen dag met vele sociale en emotionele momenten. Vandaag 39.7 km (2966,7 km) Grtjs Leo en Johan