Van Askin Art Hotel,Canakkale, Kocadere, Turkije naar Eceabat (Çanakkale) Turkije

SPONSORING

Hallo iedereen, 

Morgen zijn het mijn allerlaatste km, en bij deze wil ik een warme oproep doen om een van de goede doelen te sponsoren. Of het nu 5 €,10 €, of welk bedrag ook is, het maakt niet uit. De organisaties kunnen het allemaal gebruiken om hun projecten te financieren. 

Op zaterdag 3 december is er een bijeenkomst voorzien met een drankje en hapje (meer gegevens komt later via deze weg) Al de sponsoren zijn met deze uitgenodigd! Zeg het voort!

Voor online UNICEF druk op de http://action.unicef.be/projects/te-voet-van-nieuwpoort-naar-turkije-4000-km-nl

Voor kindergeluk reknr. IBAN: BE53 4324 0198 8153
mededeling: ‘“gift sponsoring trektocht Vercauteren

Voor rechten van de mens reknr. BE34 0011 2701 3290

mededeling: ‘Vercauteren trektocht Nieuwpoort-Turkije

Dagverslag

Ja dat was wel wat gisteren, eerst lekker in het zonnetje en uit de wind, daarna koelde het serieus af ...trui bij aan. Het koken lukte niet goed, het was te veel wind. Binnen in de tent plaatsgemaakt en voorzichtig en het vuurtje aan op een laag pitje, pan erop en dan een beetje hoger gezet. Worst in stukjes gesneden en in de Tefal-pan. Dat lukte zeer goed, brood erbij en smikkelen maar. Nog wat heet water voor koffie en chocolade als dessert. Wat een feest, en dat allemaal liggend zoals de romeinen, haha verstodde. Opruimen een beetje afwas, en op mijn smartphone een beetje schaken, batterij stond op 100%, nog vijf % om te schaken. Morgen nodig voor mijn gps en foto's. Slapen dan maar zeker…en dat ging vlug, toch herhaalde malen wakker, mijn slaapzak hield nog juist de kou tegen. Induffelen dan maar. Plots wakker door geblaf van een ronddolende hond, vlakbij mijn tent...amai, maar hij was wel vlug weg. Terug wakker, de luidsprekers van een minaret in het dorp hier vlakbij, galmde over de velden…dat was dus het avondgebed. Een paar keer liggen woelen, in mijn slaapzak. Toch nog redelijk kunnen slapen. Was toch wel eigenaardig dat ik hier in de vroegere gevechtszonen moet kamperen. De klok wees 8 uur. Opbreken, en dat ging niet van een leije dakje, het was heel koud, moest regelmatig pauzeren om mijn handen op te warmen. Uiteindelijk gelukt en terug gestart voor de voorlaatste dag van mijn onderneming. Rugzak aan, muts op en handschoenen aan, had ook een trui en vest aangedaan en een sjaaltje. Een ijzige wind, goed doorgestapt om op te warmen. Soms langs een weg en via veldwegen. Ik ging van het binnenland richting kust, om alzo naar richting Gallipoli te gaan, waar ik normaal morgen zou aankomen. Flink op weg dus, eerlijk gezegd het ging wat beter als gisteren...verstodde. Enkele soldatenkerkhoven gepasseerd en monumenten. Mijn smartphone had ik afgezet om de batterij te sparen, ik weet niet of ik vandaag weer in mijn tent slaap of ergens binnen. De zee links van mij wordt drukbevaren, met containerschepen o.a. MSC en andere stukgoedschepen. Ferry's met de vleet. Er was gelukkig niet te veel verkeer op deze kustbaan. Ik hoopte iets tegen te komen om iets warm te drinken en mijn batterij op te laden. Voorlopig geen succes. De koude wind bleef waaien, al goed dat de zon het een beetje goed maakte. Ja het begint hier stilaan ook te winteren. In de verte zag ik iets dat leek op een café, we zien wel. Ik moest nog zo een 8 km stappen en dan zou ik een plaatsje zoeken voor mijn tent. Verder dus, en hoe verder ik ging hoe duidelijker dat het een café was. En inderdaad het was iets dat er op leek, terras half buiten half binnen. Direct thee voor mij, en ik mocht mijn batterij opladen. Ik vroeg meteen dan ook een toast met kaas. Ik liet de man het boekje lezen, en hij gaf mij spontaan een hand, en zegde iets in het Turks. Hij nam me mee naar een hoekje, en daar lagen oude dingen uit de eerste wereldoorlog, stukken bajonet, bollen, hulzen en een van alles en nog wat, ik moest ook een oude ingedeukte Engelse veldbus fotograferen van hem. Hij ging naar zijn huis en kwam terug met een dik fotoboek over de oorlog. Ik mocht het inkijken. Vriendelijke man, alleen ik verstond hem niet, verstodde. Ik heb mij toch even kunnen opwarmen, en mijn batterijen laten opladen. Nog een 4 km, dan zoek ik een slaapplaats. Twee km een bord met hotel flora op vijf km. Ok dacht dat doen we dan. Maar onderweg kwam ik een camping-motel tegen met een bij horende restaurant. Ja dan twijfel ik niet, dat is hier mijn slaapplaats. Dat was ook geen probleem en heel goedkoop, nog geen 9€. En ik kon op internet, en ik had een mail van de Turkse, Nieuw-Zeelandse, Australische organisatie. Dat ik verwacht wordt in Eceabat , aan het gemeentehuis om 15uur. Oei dacht ik en ik ben richting Gallipoli aan het gaan…even contact genomen met mijn broer Guy. Die ging het even checken. En ik kreeg plots telefoon van diezelfde organisatie dat ze mij inderdaad verwachten in Eceabat. Ok morgen ga ik naar daar. Mijn broer laten weten dat het ok is, en eens kijken hoeveel ik morgen moet doen, dat valt mee het is bijna hetzelfde als Gallipoli een 24km. Morgen dus naar Eceabat......voor mijn allerlaatste stapdag. Vandaag 25,7km (3860,5 km) Grtjs leo