Aankomst van Leonardus Vercauteren in Turkije en terugkeer naar Belgie

Op 23 mei vertrok Leo in Nieuwpoort, met een rugzak van 17 kg. Een tocht van 6 maanden, met 4.000 km voor de boeg.

Zijn job als kraanman in de grote portaalkranen op de grootste containerterminal van Antwerpen had hij voorgoed al achter zich gelaten.

Leo zal zijn bewonderenswaardige tocht afsluiten en de cirkel rond maken op donderdag 24 november in Nieuwpoort en op vrijdag 25 november in Ieper.

Leo is een ervaren trekker.

Beginnen stappen met in zijn hoofd herinneringen en bespiegelingen over de Groote Oorlog,

Zijn motivatie: geld inzamelen voor zijn drie doelen (Unicef kindsoldaten, vzw Kindergeluk, Liga voor de mensenrechten)

Focus-WTV was getuige van zijn vertrek en maakte deze mooie reportage.

Weken stappen door Frankrijk in de regen maakte hem scherp voor de gevaarlijke en loodzware tocht door de Italiaanse Dolomieten. Slovenië was voor hem een openbaring.

Kroatië, Montenegro (waar hij gezelschap kreeg van mede-stapper Johan), Albanië, Macedonië, Griekenland, Turkije...: 10 landen met telkens weer nieuwe indrukken...

In Slovenië vierde hij zijn 63ste verjaardag.

Leo publiceerde 4400 foto's en maakte 188 reisverhalen. De oorlog is er de vaste constante.

Het is een reis vol ontmoetingen en ervaringen.

Frans Vanbelle                                                                                                                                                                                                                                                               

Leo geeft zelf een samenvatting van zijn belevenissen:

"Wildkamperen - Elke keer dat ik moest wildkamperen was telkens een geweldige ervaring! Op een bepaalde nacht moest ik oordopjes in doen, een hele groep kikkers waren aan het vergaderen, ze kwaakten er op lustig op los. En s ‘morgens was het de beurt aan de vogels, met een serieus concert. Maar zo dan wakker worden is gewoon zalig. Er waren slaapplaatsen waar de natuur mij volledig in haar greep had, met al haar pracht. Ja het heeft wel iets, het wildkamperen, het was telkens anders.

Hotels, privé en andere slaapgelegenheden - in ieder land werd ik meestal goed ontvangen! Er waren velen momenten zelfs met open armen, gratis slaapgelegenheid of zelfs een gratis maaltijd.

De momenten dat je verzonken bent in je gedachten - dikwijls denk ik dan aan vroeger, wat ik allemaal heb beleefd, zowel positief als negatief. Dat zijn gedachten die wel iedereen heeft, denk ik toch. Na dagen en de vele km wandelen, ben je daar wel meer mee bezig, Dit viel mij wel op. Het gezegde van je komt je eigen tegen………!

Moeilijke tochten - Het hooggebergte was steeds een uitdaging! Moeilijke begaanbare wegen, gps die het noorden kwijt is, en wegen die plots verdwenen waren. Sneeuw, gletsjers en rotsen lieten mij steeds op mijn hoede zijn! Regen, wind en de warmte, ik heb het allemaal gehad!

De bewoners van alle landen die ik hebt doorgewandeld - dat heeft mij wel het meest geraakt. Behulpzaam, vriendelijk, geïnteresseerd, en ook heel nieuwsgierig. Dit waren geweldige ervaringen.

Wonden likken - aan die voet die al geopereerd is van een hallux valgus, begint het wat door te zakken! Met het gevolg dat ik nu aan de bal van de voet een ontsteking heb! Mijn schouder heeft met momenten ook parten gespeeld. Dagelijks een rugzak van 17 km dragen, dat zal er wel veel mee te maken hebben."

Leo Vercauteren- Guido                                                                                                                                                                                                                                                             

Vrienden die zijn reislogger volgden, geraakten eraan verslaafd zoals aan een soap.

Het gesprek tussen de ezels en de mens in Italië.

Samen stappen met Erica in Italië.

Het nut van een stok om zich te verweren tegen de hond van het oude vrouwtje in Slovenië.

De komst van Johan, die regelmatig expedities doet in Groenland en elders en dit vooral in de winter, en die zal meestappen in Montenegro en Albanië.

Mensen in Albanië nodigen Leo en Johan uit op de koffie en de raki en vertellen hoe ze leven;

De vriendelijkheid en de hulpvaardigheid van de mensen, hier in Albanië.

Hoe schoenen zich gedragen tijdens een tocht van 4000 km, en de meester-schoenlapper in Albanië, die voor 2 euro’s maakt dat de schoenen het houden tot in Turkije.

De tientallen auto's die stoppen en hem een lift aanbieden moet hij beleeft afwijzen: het is tenslotte een voettocht! En over de grote Alexander de Grote en de kleine 'little' Leonardus...

Enz...

Leo werd in Turkije hartelijk ontvangen door de burgemeester van Eceabat, de rector van de universiteit van Cannacale en de Australisch- Nieuw Zeelandse vriendschapsvereniging: veel jonge soldaten uit die landen zijn daar gesneuveld in de grote veldslag van Gallipoli.

Bij die ontvangst waren de schrijvende pers en de televisie van de partij. 

We zijn blij dat Leo goed en wel thuiskomt!

Want een paar keren hing het wel aan een zijden draadje, zoals bij zijn tocht over de gletsjer in Italië, of bij die loodrechte hellingen met kabels, uitdagingen die hij alleen dankzij zijn ervaring en koelbloedigheid overwon.

Frans Vanbelle