Van Ostros, Montenegro naar Hostel Mi Casa es Tu Casa, Shkoder, Albanië

25 september 2016 - Shkodër, Albanië

Het geeft je een goed gevoel om eens zelf te koken, de Johan heeft het wel gedaan, ik heb hem logistieke steun gegeven, je kent mij hé” haha”. Het was zeer gezellig het wildkamperen! Het ging ook niet anders om wild te kamperen, in de omgeving was er niets. Met een goed gevoel gaan slapen, en dromen over van alles. S ‘morgens was alles nat van den douw en waarschijnlijk ook van de eigen wasem tegen het tentzeil. De zon kwam op maar ons tent stond nog in de lommerde. Dus beide alles nat ingepakt, ons tent toch. Rond 8 uur vertrokken, de plaatselijke bevolking raadde het af om langs een bepaalde pad te gaan. Maar wij deden dat toch haha. En wij hadden gelijk, wij kwamen op de juiste weg. En dan maar stijgen naar bijna 500 meter. Onderweg veel gepraat onderling. En de omgeving veranderde wel o.a. in kastanje bossen met oude en unieke bomen. En de verrassing...een valleizicht om u tegen te zeggen. Enorme diepte met zicht naar Albanië toe. We stopte hier om te drinken en het uitzicht te bewonderen. Van een stenen omgeving naar een omgeving van hagen en groen. Een middeleeuwse biotoop. De tijd heeft hier stilgestaan. De grens naderde en we kwamen op de grote baan. Dat was weer even wennen met voorbijrijdende auto's. In de verte de grens het einde van Montenegro en het begin van Albanië. Aan de grens gekomen, een lange file van auto’s voor pascontrole. Twee doorgangen, Kroatië en Albanië. Het duurde een tijdje uiteindelijk waren we over de grens. En nu op zoek naar Albanees geld. Ik en Johan hadden samen nog 20€ om verder te gaan hadden, we  hebben Leks nodig het Albaneer geld. Aan de grens geen geldautomaat. Wat nu, mijn gps-melde een bank 4 km verder. Wij daar naartoe, het was ook de juiste richting voor de volgde dag. We passeerde een naftstation en vroegen of er inderdaad een bank is, de man zei nee. Wij zien naar elkander en vroegen waar dan wel. 10 km verder in Shkoder compleet uit mijn richting. Wat nu? De man stak zijn arm op bij een voorbijrijdende minibus die stopte, en nam ons mee naar de bank in Shkoder. Ja dan moesten wij maar hier overnachten. We melden ons aan in het Hostel Mi Casa es Tu Casa. We zijn nu wel 10 km van mijn doel verwijderd, dat zal ik morgen wel moeten aanpassen. Het boekje heeft hier wel veel gesprekken losgeweekt! Vandaag 22km (2817,8 km) Grtjs leo

25-09-2016-13

25-09-2016-10

25-09-2016-11

25-09-2016-01

25-09-2016-02

25-09-2016-03

25-09-2016-04

25-09-2016-05

25-09-2016-06

25-09-2016-07

25-09-2016-08

25-09-2016-09

25-09-2016-12

25-09-2016-14

25-09-2016-15

Foto’s

3 Reacties

  1. Frans Vanbelle:
    25 september 2016
    Benieuwd naar jullie ervaringen in Albanië. Leo, formidabel dat je al zover geraakt bent!
  2. Paul en jeannine Dirix:
    26 september 2016
    Tof te lezen dat jullie al zo ver geraakt zijn. Wij hebben de trip naar shkoder ook gedaan maar dan met de auto. We hadden nog gehoopt om jullie in te halen maar dat is niet gelukt.
    Heel veel succes met jullie verdere trip !!
    (Is het flesje schnaps al leeg ?)
    Paul & Jeannine
  3. Verheyen John:
    26 september 2016
    Hoi mateke, wij blijven jou zo graag volgen. Berg op, berg af, kronkel pad hier en dan weer daar. Uitzichten aan niemand te vertellen. Avonturen om u tegen te zeggen. Wij zijn trots en fier op jou. Nu samen met Johan genieten van Albanië, meer wees op je hoede en voorzichtig ai. Nog veel succes en reisgenot en wij kijken weeral uit naar de volgende verslagen. Grtjes John en Melt